1. YAZARLAR

  2. Zafer Kurtuluş

  3. Hakları yaşamaktır, ölmek değil!
Zafer Kurtuluş

Zafer Kurtuluş

Yazarın Tüm Yazıları >

Hakları yaşamaktır, ölmek değil!

A+A-

Böyle bir şeyi yapabilir mi insan?
Bir can alabilir mi?
Kıyar mı ölümü yerine getirsin?
Hele de bu can yavrun olursa...
Kendi evladın...
Kendi kanın...
Kıyar mı bir insan bu cana?
Bir ana evladına kıyar mı?
Kıymaz pek tabii ki de...
Ama sorun varsa...
Ve o sorun giderek büyürse...
Çare yerine daha da sorun yaratılırsa...
Hiç de iyi şeyler olmaz işte...
Sorunlar böylece şiddeti doğurur...
Doğan şiddet yerinde kalmaz hiçbir zaman...
Giderek artar ve zararın ne olacağı hiç belli değildir...
Evet...
Yaşanan öldürme olayında bir annenin defalarca bıçaklayıp da öldürülen evladı var...
Ölümden sonra ise evladına sıkı sıkı sarılan bir ana...
Normal bir ana yapar mı?
Kesinlikle hayır!
Psikolojik yönden hasta birisi ancak bunu yapabilir...
Evet...
Hasta ana bu şekilde bir cinayet işliyor...
Peki, böyle hasta olan birisi neden çocuğu ile birlikte yalnız bırakılıyor?
Hasta olan birisi kesinlikle yalnız bırakılmamalıydı...
Ama işte bırakıldı...
Ve olan oldu...
Yaşaması gereken küçücük bir can gitti...
Koşup oynaması...
Gülüp de neşe saçması gereken o masum 7 yaşındaki çocuk yok şimdi...
Okuldaki sıra arkadaşları onu arayacak tedirgin bakışlar içerisinde sınıfta...
Hele de sıra arkadaşı...
Öğretmeni...
Tam da yaz tatiline girilecekti...
Ve heyecanla karnesini almayı beklerken...
O şimdi yok...
Ölümünün ardından dedesi de bu acıya dayanamayarak kalp krizinden yaşamını yitirdi...
Bir ailenin başına ateş düştü...
Hem de en kötüsünden bir ateş...
Suçlu anne mi?
Hayır!
Hasta birisi nasıl suçlanacak ki...
Kendini bilmeyen birisi...
Ne yaptığın bilmeyen hasta bir insan...
Kabul edilmez bir şey yapıldı işte...
Hasta annenin bile bile evladının yanında yalnız bırakılması ile...
Aile buna neden izin verdi...
Baba neden bıraktı hasta anne ile çocuğu yalnız başlarına...
Toplumda çok var böyle vakalar aslında...
Aile içi şiddet...
Çocukların etkilendiği...
Hemen hemen her evde ilaç bağımlısı bir aile yapımız var...
Sinirler bozuk bir aile...
Gergin bir aile...
Ve o ortamda bulunan çocuklar...
Başlarına ne hal geleceği belli olmayan...
Çok yazdık psikolojik ilaç bağımlısı bir toplum haline geldiğimizi...
Ama tınmayan bir devlet var...
Umursamayan...
Önlem almayan...
Aile içinde bu çocukları korumasız bırakan...
Ve bugün olan oluyor...
Yaşaması gereken bir can gidiyor...
Peki, bundan sonra geride kalan birçok çocuk ne olacak?
Yine böyle bir cinayet mi yaşayacağız?
Devlet gereken korumayı yapmayacak mı?
Yoksa bir sabah uyandığımızda bir anne bir baba daha mı çocuğunu öldürecek?
Yeter artık...
Dur densin...
Çocuklar yaşasın...
Hakları yaşamaktır, ölmek değil!

 
 
Önceki ve Sonraki Yazılar

YAZIYA YORUM KAT

UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.