Can kardeşimin anısına...

Adsız kahramanlar vardır, diyar diyar gezer elleri,

adsız ızdıraplar vardır , tütün kokar elleri,

seferi zaruriyette aç kuduzlar kemirir, gururundan gidenleri.

Ve ben oldum olası sevemedim , asilzadeleri.

Asilzadeler zengin sofralarının aç kurtları,

vicdanı zifîr, vicdanı titrek , teneke parçaları.

Oysa ben sokak lambalarının altında aradım ,ışığından kaçtığım kahpe günleri.

Boş bir un çuvalından , farkı yoktu hayatımın,boş bir un çuvalında bırakırken , mayası bozuk yalan düşlerimi.

Çoğu kez aldandım, orta asyanın coğrafyasına,yas tuttum olmadık insanlara , olmadık aşklara,

her defasında sustum ısırdım dilimi.

Nice çaylardan şu içtim,nice bozkırlarda direndim,kervansaraylardan geçtim,

it ürüdü kervan yürüdü, ben  büyüdüm,

büyük adımlarım küçüldü,

yorgun kaldı bedenim, kalbim üşüdü,

ben düştüm,yağmur düştü , sen düştün.

Düşkarası gecelerimde çektim içime,

fakir bir şaraba katık olmuş nefesimi.

Neylesem olmuyordu artık,

ayrılık tokadı , vuruyordu umutlarıma,

adsız kahramanlar ölüyordu birer birer,

elleri tütün kokuyordu celladın,

at binenindi bugün kılıç kuşananın,

kum toprağın toprak kumun.

Kuşkulu yıldızlar altında ağarıyordu saçlarım,

yüzüme düşman gibi davranıyordu sakallarım,

asilzadeler örmüştü duvarlarını, içinden çıkamıyordum,

kırıktı kanatlarım,sağ yanım sol yanım,nasır bağlamıştı ayaklarım.

Aklıma gelmişken gidiyordum şimdi,

şekli şemali, kara toprak kokar gibi,

gidiyordum şimdi, şehveti azrail gibi,

irin irin patlıyorken öfkem,

ölümde özlediğim ol diyordum sana, özlediğimde ölüm, tabutumda yeşil örtüm,özgürlüğüme sıkılan kör kurşunum.

Kursağıma takılsın adın,

yad etsin en veda şarkılarım,

ölümde aklansın adsız ızdıraplarım..

Günün sözü

Öylesine bir dünyada böylesine kalmak ve

Bakmak sadece bakmak yetmiyor ne umuda

Nede aşka.