Ülkemizde eğitim politikalarının aşındığına ve ahlaki değerlerin zayıfladığına dair endişeler artmaya devam ediyor. 

Ahlaksızlık, büyük ölçüde Eğitim Bakanlığı’nın uyguladığı politikalarla yayılmakta ve toplumdaki değerleri tehdit etmektedir. 

Bu bağlamda, eğitim sistemi bir siyasi araç haline gelmiş; ahlakın yerini dinin dayatıldığı bir sistem almaya başlamıştır. 

Eğitimde, dinin öne çıkarıldığı ve çoğaltıldığı bir sistemin dayatılması, çağdaş ve laik bir eğitim anlayışının önüne geçmektedir. 

Bu eğilim, bilimsel düşüncenin ve eleştirel sorgulamanın yerini alırken, genç nesillerin geniş bir perspektifle düşünmelerini kısıtlamaktadır. 

Din, eğitim sisteminde bir araç olarak kullanılmakta ve bu durum, bireylerin özgür düşünceleri üzerinde baskı oluşturmaktadır. Eğitim sistemimizde ahlaki değerlerin erozyona uğraması, sadece bireylerin karakter gelişimini değil, aynı zamanda toplumsal dinamikleri de olumsuz etkilemektedir. 

Ahlakın gerilemesi, sosyal sorunların artmasına, bireyler arası güvenin azalmasına ve toplumsal adaletsizliklerin yaygınlaşmasına sebep olmaktadır. 

Bunlarıda bugün yaşıyoruz. 

Her türlü adaletsizlik yavaş yavaş sarıp sarmalıyor. 

Toplumsal olarak bu adaletsizliklere yenik düşmemiz hızlı boyutlarla ilerliyor.

Bunlara karşı durmak gerekir ki geleceğimizi kurtarmış olalım.

Peki mücadelemiz yeterli mi?

Ne kadar mücadele veriyoruz?

Birlik ve beraberlik var mı bu mücadelede?

İşte bunlar çok önemlidir mücadele için.

O yüzden diyorum ki:

Bu dayatmalara karşı verilen mücadele, yalnızca bir eğitim meselesi değil, aynı zamanda toplumsal bir sorumluluktur.

Sadece eğitim sendikalarının mücadelesi olmamalı.

Bu mücadele toplumsal bir mücadele olmalıdır.

Her birey kendini bu mücadeleye vermelidir.

Çağdaş, laik ve bilimsel bir eğitim anlayışı için direniş gösterilmesi elzemdir.

Bu hiç şüphesiz, çocuklarımızı ve kamusal eğitimi sahipsiz bırakmamak adına atmamız gereken bir adımdır. 

Ve ne acıdır ki Eğitim sisteminde giderek büyük bir gerileme söz konusudur.

Laik ve de çağdaş dünya eğitimi yerine, bugün şeriat eğitimle karşı karşıya bırakılıyoruz.

Buna toplum olarak en sert tepkimizi ortaya koymalıyız.

Toplumun her kesiminden bireyler olarak, eğitim sistemindeki bu gerilemeye karşı durmalı ve sesimizi yükseltmeliyiz. 

Çocuklarımızın geleceği, bilimsel ve laik bir eğitimle şekillenecekse, bu sürecin desteklenmesi ve yaygınlaştırılması kaçınılmazdır. 

Çağrımız geleceği olan çocuklarımızı, bilimle ve sağduyuyla yetiştirmek hepimizin sorumluluğundadır. 

Eğitimdeki bu gerilemelere ve Türkiye hükümetinin dayatmalarına karşı durarak, toplumsal değerlerimizi koruma mücadelesiyle en güçlü bir şekilde göstermeliyiz. 

Laik, çağdaş ve bilimsel eğitim talebimizi yineleyerek, bu süreçte birlik olmalı ve çocuklarımıza daha iyi bir gelecek bırakmalıyız.