Önemli olan seçilip de meclise girmek değildir. Önemli olan Kıbrıs türkünün varlığını ve de geleceğini kurtarmaktır. Böyle bir şeyi görüyor muyuz? 

Böyle bir mücadele yapılıyor mu? 

Kendi kendimize sahip çıkılıyor mu? Maalesef hayır!

Peki ne yapılıyor? 

Ne hedefleniyor?

Evet. 

Yok etme politikası!

Daha da tüketme bitirme politikası!

Seçilenlerin hedefleri hep aynı oluyor. 

Kıbrıs türkünün varlığı tehdit ediliyor kimin ne umurunda oluyor. 

O seçilenlerin veya seçtirilenlerin sadece buradaki düzene, buradaki işgale hep sahip çıktıklarını görüyoruz. 

Gidişatın günden güne nekadar da çıkmaza, batağa getirildiği bir acı gerçekken, o seçilip de mecliste yer alanların bunları görmeyerek ve her zaman olduğu gibi bu bölünmüş yarı ülkede her türlü haksızlığı, her türlü işgali nasılda kabul edip de onayladıkları apaçık bir gerçektir. 

Mecliste gerçek anlamda bir muhalefet yoktur. Aslında muhalefet kurulu düzene sahip çıkıyor. Kurulu düzenin vermiş olduğu o istilaya, o işgal düzenine, o buraya sahip çıkmak isteyenlere her zaman arka çıkmaları olunmuştur ve de olmaya da devam ediliyor. 

Bakınız o nüfus olayına. 

Bakınız nasılda her gelenin vatandaşlık yapma gayretine. 

Ne oldu? 

Kim buna dur dedi? 

Gelen hiç bir parti. 

Her hükümete gelen vatandaşlık dağıttı. Çünkü biliyorlar ki bu vatandaşlıklar onlara seçilme sağlamış olacaktır. Bunu da çok rahat bir biçimde yapmayı da göstermiş oldular. Senin azınlığın, senin söz hakkın elden alınıyor, sen burada bir azınlık, sen burada bir işgalin içerisinde yer alıyorsun kimin ne umurunda olmuştur. Onların tek umurlarında olan seçilmek ve bu yaratılan işgalin kalıcılığını bu şekilde sürdürmektir. Nasıl olmasa seçiliyorlar ya nasıl olmasa aylıkları da yüksek ve bunun yanında olanaklar da çok. Varsın bu ülke elden gitsin, varsın kendi insanın bittip tükensin. Ne olacak ki. Zaten gelenler var, zaten seçenler de var olacak. O zaman gitsin insanın, gitsin ülken. Bu şekilde sürüp gidiyor bu yarattıkları istila düzeni! 

Her bir şeyimizi istila ediyorlar. 

Ta geçmişten gelsin kültür olsun, yaşam şeklimiz olsun, ciddi bir şekilde yok edilmiştir. 

Bir bakınız nasıl bir kültür anlayışına geldik. Bir bakınız nasıl bir yaşam şekline getirildik. 

Bizlerin bizlere benzediği ve de bizleri yaşatacağına dair ne kalmıştır?

Hiç birşey!

Tüketilen bir toplum!

Yok sayılan bir tarih!

Yok sayılan bir kimlik!

Evet, bunlara sahip çıkmak yerine, kendimizi kurtarmak yaşatmak yerine, bitirme anlayışlarıyla bugün bir toplum bitirilmiştir.

Dedik ya onlar nasıl olmasa seçilirler.

Onlar nasıl olmasa sefa da sürerler. 

Sizler ne gayle!

Kıbrıs Türkü ne gayle!