Özellikle 2002 yılından itibaren sözde ‘’Ekonomik ve sosyal kalkınma’’paketlerinin asıl amacının Çalışan devlet memurların özlük ve maaş haklarının kısıtlanması ve özel sektörde sendikalaşmanın önünü tıkayarak ülkede yaratılan sermaye gruplarına halkımızı teslim etmek olmuştur.Bunun yanında Devlete ait tüm yerüstü ve yer altı kaynaklarınınsa özel sektöre devri hızla ilerlemektedir.

2000 yılında batan bankalardan kurtarılan mevduatlar çoktan TC. Bankalarınca hortumlanmıştır. Ayakta kalan Kooperatif Bankaları ile bir iki yerli sermaye bankası kalmıştır.

Geçen göç yasası ile çalışan Devlet memurları ile bu yasadan sonra girenler arasında zaten uçurum yaratılmıştır.

Siyasi partilerin ayıbı olarak istihdam edilen 1000’in üzerinde çalışanın iş güvencesi bir türlü sağlanamamıştır.

Son darbe olarak yeni diye yeniden eski ‘’Kamu reformu yasası’’yeniden sofradadır.

Bu yasa ile Devlet memurlarının ellerinde kalan son kırıntılar da budanacaktır. Bu yasanın içeriğinde sadece Devlet’de çalışanların özlük hakları kısıtlanmaktadır. Yasada engelliler için yapıcı hiçbirşey yoktur.

Artık malum Devlete işe alma UEFA’nın kulüplere yaptığı yaptırım gibi Türkiye de bize uygulamaktadır. UEFA kulüplere sattığın kadar al uygulamasını getirirken Türkiye da belli bir sayının üzerinde istihdamı kısıtlamıştır. Zaten göç yasası ile budanılmış haklarla işe girebilenler özel sektörde çalışanların durumuna göre kendilerini şanslı görmektedirler.

Devlet yapısını bu kadar daraltarak tasarruf elde etmeye çalışan Hükümetler özel sermayeye karşı da bonkörlüklerine hızla devam etmektedirler.

Doğru dürüst bir vergi yasası yoktur.

Önemli sektörler olan Turizm ve Eğitimde vergi muafiyeti artarak devam etmektedir. Şirketlerin murakıplar tarafından sunulan bilançoları hiçbir incelemeye tabi tutulmadan kabul görmektedir.

Düşünün bir şahsın neredeyse 10 şirketi var ve neredeyse 10 yıldır tüm şirketleri zarar beyan ediyor. Hiç kimse bu şirketler ve şahıs nasıl iflas etmedi diye sorgulayan yok. Adam zevk-i sefa içinde yaşıyor.

Bütün bunların yanında yeniden ciddi bir tehlike ortaya çıktı.

Yıllar önce faiz mağdurları diye ciddi bir kitle ortaya çıkmış ve bunun nedeninin da faiz yasası olmadığı için faizlerin serbestçe uygulandığını göstermiştik.

O dönemde yapılan çok ciddi çalışmalar ve mücadeleler sonrası ‘’Borçların yeniden yapılandırılması’’yasası ile bu yıkımın önüne geçmeyi hedefleyerek uyulamaya koymuştuk.

O dönemde bu yasanın yeterli olmadığını bundan sonrası için yeni bir ‘’Faiz yasası’’nın gerekli olduğunu ısrarla söylemiştik.Büyük güçlerin baskısı ile bu yasa çıkmadı.Şimdi TL’nin diğer para birimine karşı değer kaybetmesinin bedelini fakir fukara ödemeye başladı üstelik korkunç bir hızla.

Kooperatifler da dâhil olmak üzere neredeyse son bir ay içinde %50 oranında faiz artışı getirilmiş ve bu artış önceki, borçlara da uygulanmaya başlanmıştır.

Kabaca bir örnek verelim. Bankalar size borç verirken bir hesaplama yapar ve örneğin 60 ayda ödeyecekseniz size aylık taksidiniz bildirir siz de o miktarı yatırırsınız. İşte şimdi sıkı durun.

X Bankadan Nisan 2018’de 125 000 TL borç aldınız. Ödeme vadeniz 84 ay taksidiniz 2228 TL. Bu gün yükseltilen faiz nedeniyle ödemeniz gereken 2415 TL.Fark 187 TL/ay yani fazladan ödeyeceğiniz para 84X187= 15708 TL bu daha olun başı eksik kesintiden dolayı bir de size ek faiz uygulaması doğacağı için An itibarı ile siz borcunuzu 84 ay yerine 96 ayda ödeyeceksiniz. Her şey yolunda gider ve faiz artışı burada durursa.

Şimdi bu sorunu müdahale edip çözemeseniz ileride doğacak sorunları hiç çözemeyeceksiniz.

Derhal bir faiz yasası çıkarın.Belirlenecek faizlerle hem Bankalar hem de Borçlular mağdur olmasın.Temel mesele kullandığımız paranın bize ait olmamasıdır.Eğer bu para birimini kullanacaksak ve buna mahkumsak.Ekonomimizi ve Halkımızı bu yüksek enflasyondan korum tedbirini da parasını kullandığımız ülke ile birlikte çözmeliyiz..

 

Tesdi çatladı önceki zaman gibi yine kırmayalım bu kez onu yapıştıracak tutkalı hiç bulamayız..