Sol hareketinde önde giden bir kişiyi daha yitirdik.
Temiz, dürüst, çalışkan ve de barış yanlısı yurtsever insan olan Sonay Adem'i kaybettik. 
Adem'in ömrü hep kavga vermekle geçti. Dur durak demedi. 
Mücadelesi düzene ve bu düzenden beslenen eğemenlere karşı ne isterse olsun hep sürmüştür. 
Kavgası bu ülkede var olmaktı, bu ülkenin gerçek sahipleri olan Kıbrıslı'ların birlikte yaşayacağı gerçeğinden de hiç geri dönmedi. 
Ezilenlerin, horlananların yanında hep durdu. 
Kavgası her zaman için birlik, mücadele ilkesinin yolundaydı. Bu yoldan dönenler oldu, fakat kendisi asla ve asla dönmedi. Yolunu partisinden ayırdığı gün ve TKP Yeni Güçleri kurdukları gün daha da devam etti, bu kavgası düzene ve bu düzenin yeni bekçilerine karşı devam etmekteydi. O gür sesi, o kıbrıslı şivesi halen daha kulaklarımda çınlıyor. 
Hitap şekli muazzamdı. 
Dinlemek ve tekrardan dinlemek insanın hep hoşuna giderdi. 
Tam anlamıyla gerçek bir Kıbrıs'lıydı. Kendi ülkemizde yaratılan esir hayatına karşıydı. Partisi olan CTP'den bu yüzden ayrıldı. 
Sermaye ve statüko'nun bekçisi olmadı. Emeğin ve de emekçilerin yanında yoluna devam dedi. 
Yolu hep insandı. 
Ínsan sevgisiydi.
Yolu eşitlik ve adaletti.
Bunlardan nasıl vazgeçebilirdi ki.
Ímkansızdı.
Onun dürüst oluşu, temiz oluşu, buna izin vermezdi. 
Türkiye yöneticileri karşısında dik durması onun cesur bir kişilik olduğunu her zaman göstermiştir. 
Kukla olmak değildi onun asli görevi. Onun asli görevi kendi kendinin efendisi olmaktı. Bu da siyaset anlayışı açısından onun vazgeçilmez kararı olmuştu. Bu kararı ile kavgası devam etti. 
Türkiye'ye kukla olmayı kabul etmeyerek partisi CTP'ye son verdi. 
Evet Sonay Adem, emeğe ve emekçilere arkasını dönmedi. 
CTP'den ayrılarak yoluna TKP Yeni Güçlerle devam dedi. 
Emeğin en yüce değer olduğunu çok iyi biliyordu.