Ne kadar çabuk eskidi yıllar, ne kadar uzak kaldı doğduğum ev, büyüdüğüm sokaklar , dedemin şevkatli eli ,nenemin bayramlık  mendilleri , komşunun erik bahçesi, at arabaları , topaç çeviren çocuklar.

Ne kadar çabuk eskidi yıllar, gökyüzü masmaviydi o zaman, evler kerpiç , yüzler masum , sevdalar kocaman , kokusu vardı çiçeklerin , çaresiz değildi ocaklar , dönülmez akşamın ufkunda , vakit çok geçmeden söylenirdi  şarkılar.

Anne sesi süslerken sabahları, çay hep demliydi, ekmekler sıcak , sofralar kalabalık , sevgi doluydu bakışlar , mektup beklerken aşıklar , el emeği göz nuru, el yazmasıydı aşklar.

Ne kadar çabuk eskidi yıllar, güzel günlerdi aklımda kalan ,  günler kasvetsizdi o zaman, yorgun bitkin , dönerdi eve babalar , filenin içinde taşınırdı emekten arta kalanlar , bakkal , kasap  manav , halden anlardı insanlar , bir elin nesi varsa iki elin sesiydi dostluklar .

Ne kadar çabuk eskidi yıllar , yalancının mumu yatsıda söndü, bir varmış bir yokmuş gibi yoksun kaldı masallar,yanlızlık moda oldu, tabletlerde sıkıştı çocuklar , şairler vazgeçti yazmaktan , şiirler ağladı,sözler yarım kaldı,bir daha görüşmedi aşıklar.

Ne kadar çabuk eskidi yıllar , para terazi oldu  şimdi , paslandı hatıralar , yırtıldı şah damarı ,şaha kalktı hırsızlar ,  , sabahçı kahvelerinde uyutuldu sabahlar , saatler kuruldu , kusuyordu sarhoşlar , kuşkulu ölümler sarmıştı dört bir yanı , parlamıyordu artık yıldızlar , mezatlar açılmış duygular satılmıştı ,ve işte bu kadar eskimişti yıllar , sen ben biz kadar ..